ίων βιβλία για κάθε επιστήμη, τέχνη και επάγγελμα

Το βιβλίο αυτό είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας αποτύπωσης γνώσεων και εμπειριών από τη γεωμορφολογική έρευνα των τελευταίων είκοσι ετών στο γνωστικό πεδίο της Γεωμορφολογίας, σε γεωπεριβάλλοντα της Ελλάδας, της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας. Η δομή του προκύπτει από την εμπειρία της διδασκαλίας της Γεωμορφολογίας σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο και απευθύνεται σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές σχολών Γεωγραφίας, Γεωλογίας, Τοπογραφίας, Μηχανικών Περιβάλλοντος, Μηχανικών Μεταλλείων και Πολιτικών Μηχανικών, καθώς και σε κάθε μελετητή, ερευνητή του γήινου αναγλύφου και των διεργασιών που το εξελίσσουν στη διάρκεια του χρόνου.

Παρουσιάζονται οι επιστημονικές βάσεις και η ιστορική εξέλιξη της Γεωμορφολογίας, προσεγγίζοντας παράλληλα τις βασικές αρχές και τη μεθοδολογία επιστημονικής έρευνας. Αναλύονται οι κυρίαρχες διεργασίες που διαμορφώνουν το γήινο ανάγλυφο και τα γεωμορφολογικά περιβάλλοντα. Παρουσιάζονται επίσης αναλυτικά οι γεωμορφές και οι διαδικασίες δημιουργίας και εξέλιξής τους στη διάρκεια του χρόνου. Ακολουθεί η ανάλυση των κύριων μεθόδων και τεχνικών που ακολουθούνται στη γεωμορφολογική έρευνα και τέλος παρουσιάζεται μια σειρά από μελέτες περιπτώσεων.

Ο Κοσμάς Π. Παυλόπουλος είναι Δρ. γεωλόγος-γεωμορφολόγος, καθηγητής στο Τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, όπου διδάσκει τα μαθήματα της Γεωμορφολογίας, της Εφαρμοσμένης Γεωμορφολογίας, της Γεωαρχαιολογίας και της Ωκεανογραφίας από το 2000. Είναι καθηγητής γεωμορφολογίας ατο τμήμα Γεωγραφίας και σχεδιασμου του πανεπιστημίου Paris Sorbonne University Abu Dhabi από το 2013. Έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 110 ελληνικά και διεθνή συνέδρια, καθώς και σε περισσότερα από 60 ερευνητικά προγράμματα. Έχει περισσότερες από 130 δημοσιεύσεις σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και σε τόμους πρακτικών ελληνικών και διεθνών συνεδρίων με περισσότερες από 1000 ετεροαναφορές στη διεθνή βιβλιογραφία. Είναι συγγραφέας  τεσσάρων βιβλίων από εκδοτικούς οίκους της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έχει συνάψει επιστημονικές συνεργασίες με πανεπιστήμια και ερευνητικά ινστιτούτα της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Κίνας, της Ρουμανίας, του Βελγίου, της Πορτογαλίας, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Ομάν, Λιβάνου, Σαουδικής Αραβίας, Η.Π.Α, Μ. Βρετανίας και της Ελβετίας.

Διατελεί πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Γεωαρχαιολογίας (IAG) (2009-2013), πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Γεωμορφολογίας και Περιβάλλοντος από το 2010, μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής (EFA) από το 2011 και Πρόεδρος του Τμήματος Γεωγραφίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου (2011-2013). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντάσσονται στα επιστημονικά πεδία της γεωμορφολογίας, της εφαρμοσμένης γεωμορφολογίας, της γεω-αρχαιολογίας, της παλαιο-γεωγραφίας, της παλαιο-οικολογίας, της στρωματογραφίας του τεταρτογενούς, της γεωλογίας τεχνικών έργων, της υδρογεωλογίας, των φυσικών καταστροφών και της περιβαλλοντικής γεωμορφολογίας.