ίων βιβλία για κάθε επιστήμη, τέχνη και επάγγελμα

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ. Δομή ατόμου. Χημικοί δεσμοί. Ιοντικός δεσμός. Ομοιοπολικός δεσμός. Μεταλλικός δεσμός. Δυνάμεις Van der waals. Δεσμός υδρογόνου.Μέγεθος ατόμων και ιόντων. Δυνάμεις στα στερεά σώματα.

ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ. Στερεά-υγρά-αέρια. Διαλύματα. Διαλυτότητα. Κολλοειδή αιωρήματα. Κρυσταλλική δομή των μετάλλων. Ανάπτυξη των μεταλλικών κόκκων. Ελαστική παραμόρφωση των κρυστάλλων. Πλαστική παραμόρφωση κρυστάλλων.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΥΛΩΝ. Φυσικές και μηχανικές ιδιότητες. Τάση και παραμόρφωση. Στατικές ιδιότητες. Δοκιμή επιμήκυνσης. Υλικά όλκιμα και ψαθυρά. Μέγιστη τάση διάτμησης. Καμπύλες αληθινής τάσης και αληθινής παραμόρφωσης. Ανθεκτικότητα. Επαναλαμβανόμενα στατικά φορτία. Μηχανική απόσβεση. Δυναμικές ιδιότητες.

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ. Θερμική κατεργασία. Καμπύλες ψύξης. Υλικά πλήρως αναμίξιμα στη υγρή και στερεή φάση. Υλικά λίγο αναμίξιμα στη στερεά φάση. Υλικά πλήρως μη αναμίξιμα στη στερεά φάση. Σίδηρος. Μεσομεταλλικές ενώσεις. Διάγραμμα ισορροπίας σιδήρου άνθρακα. Απλοποιημένο διάγραμμα σιδήρου-άνθρακα. Χυτοσίδηρος.

ΘΕΡΜΙΚΕΣ ΚΑΤΕΡΓΑΣΙΕΣ Μέθοδοι σκλήρωσης των μετάλλων. Θερμική κατεργασία χάλυβα:βαφή. Θερμική κατεργασία μη σιδηρούχων κραμάτων.

ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑ ΣΙΔΗΡΟΥ. Οξέα και βάσεις. Οξείδωση και αναγωγή. Σκουριές. Συλλιπάσματα.

ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ-ΚΡΑΜΑΤΑ. Γενικά. Φυσικές ιδιότητες. Καθαρισμός του βωξίτη. Ηλεκτρολυτική αναγωγή του οξειδίου του αλουμινίου. Κράμματα του αλουμινίου. Χυτευτά κράματα. Μαλακτά κράματα επιδεκτικά κατεργασίας εν θερμώ. Ανόπτηση.

ΧΑΛΚΟΣ Πλαστικά. Γενικά. Πίνακας πλαστικών. Αναγαγνώριση πλαστικών. Μερικά πλαστικά. Σχηματουργία των πλαστικών. Πολιμερισμός. Κρυστάλλωση. Μέσα πληρώσεως.

ΓΥΑΛΙ. Γενικά. Ιδιότητες του γυαλιού. Χαρακτηριστικά του γυαλιού. Αποχρωματισμός του γυαλιού. Τύποι γυαλιών. Οπτικό γυαλί.

ΜΟΝΩΤΙΚΑ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ. Θερμότητα-θερμοκρασία. Μετάδοση θερμότητας. Πίνακες ιδιοτήτων μονωτικών. Απαιτούμενες ιδιότητες μονωτικών. Ασκήσεις.

ΜΟΝΩΤΙΚΑ ΗΧΟΥ. Φύση του ήχου. Ιδιότητες του ήχου και ακουστικών οργάνων. Ασκήσεις. Ηχομονωτικά υλικά.

ΚΕΡΑΜΙΚΑ. Ιδιότητες. Εφαρμογές.

ΛΙΘΙΝΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ. Πυριγενή πετρώματα. Ιζηματαγενή πετρώματα. Μεταμορφωσιγενή πετρώματα. Εξόρυξη και κατεργασία λίθων. Ιδιότητες και έλεγχος των αδρανών υλικών. Προσδιορισμός υγρασίας. Προσδιορισμός αργίλου. Προσδιορισμός παιπάλης. Προσδιορισμός οργανικών στα αδρανή. Προσδιορισμός εδικού βάρους, φαινόμενο βάρους συντελεστή μάζας. Κοκκομετρική ανάλυση αδρανών. Υδροαπορροφητικότα, υδροπερατότητα. Αντοχή στον παγετό. Έλεγχος αντοχής σε τριβή και κρούση. Μέτρηση αντοχής στη θλίψη. Αντοχή στην λρούση. Αντοχή στην τριβή.

ΚΟΝΙΕΣ-ΚΟΝΙΑΣΜΑΤΑ. Ταξινόμηση των κονιών. Αερικές κονίες. Κονία solel. ’σβεστος. Υδράσβεστος. Πήξη της υδρασβέστου. Κονιάσματα. Γυψοκονίαμα. Ασβεστοκονίαμα.

ΥΔΡΑΥΛΙΚΕΣ ΚΟΝΙΕΣ. Τσιμέντο. Χημική σύσταση του τσιμέντου. Ενυδάτωση του τσιμέντου. Πήξη και σκλήρυνση του τσιμέντου. Λεπτότητα αλέσεως του τσιμέντου. Θερμότητα ενυδάτωσης τσιμέντου. Αντοχή του τσιμέντου. Αντίσταση στην επίδραση του περιβάλλοντος. Δοκιμασίες και έλεγχοι του τσιμέντου. Ειδικά τσιμέντα. Πρώτες ύλες για την παραγωγή του τσιμέντου.

ΥΔΡΑΥΛΙΚΑ ΚΟΝΙΑΣΜΑΤΑ. Θηροκονίαμα. Τσιμεντοκονίαμα. Σκυροδέματα. Σταθερότητα του μπετόν. Υδρύαλος.

ΤΟ ΞΥΛΟ Προέλευση του ξύλου. Είδη δέντρων. Κοπή των δέντρων, κατεργασία ξύλων. Εχθροί του ξύλου. Ελαττώματα ξύλου. Μορφές του ξύλου στο εμπόριο. Ιδιότητες του ξύλου.

ΑΣΦΑΛΤΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΤΟΥΣ. Φυσική άσφαλτος. ’σφαλτος από λιθανθρακόπισσα. Εφαρμογές. Ασφαλτικά σκυροδέματα. Μαστίχες. Πάστες και γαλακτώματα. Ασφαλτόπανα και φύλλα από χαρτόνι. Έλεγχος ασφαλτικών υλικών.

ΕΠΙΧΡΩΣΕΙΣ. Ορισμοί. Συστατικά επιχρώσεων. Έλεγχος επιχρώσεων. Εφαρμογές.

ΕΚΡΗΚΤΙΚΕΣ ΥΛΕΣ. Εισαγωγή. Ταξινόμηση των εκρηκτικών υλών. Ιδιότητες εκρηκτικών υλών. Ικανότητα πυροδότησης. Ευαισθησία. Σταθερότητα.

ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥ. Εφαρμογές. Εκρηκτικό κύμα. Μαύρη πυρίτιδα. Πυροδοτικές συνθέσεις. Μη εναυσιματικές εκρηκτικές ύλες. Νιτρογλυκερίνη. Τρινιτροτολουόλιο και μείγματα του. Εκρηκτικά ορυχείων.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.

Δρ. Γεώργιος Καλκάνης, Καθηγητής, Πρόεδρος Δ.Ε. Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων

Γεννήθηκε το 1940 στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου απέκτησε πτυχίο Χημείας. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και συγκεκριμένα στο Τμήμα Χημείας της Σχολής Φυσικών Επιστημών, όπου απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα στην Ανόργανη Χημεία.

Εργάσθηκε ως Χημικός στα ερευνητικά εργαστήρια της S.R.Co στην Αθήνα (1969), εξελέγη Καθηγητής πρώτης βαθμίδας στη Σχολή Μηχανικών του ΚΑΤΕΕ Θεσσαλονίκης, εργάσθηκε ως Καθηγητής Σχολών Υπομηχανικών ΕΜΠ (1973), υπήρξε ο πρώτος Διευθυντής της Σχολής Μηχανικών, την οποία και διοργάνωσε, εξελέγη Προϊστάμενος του Τμήματος Μηχανολογίας (1975), ανέλαβε τη διοργάνωση του ΚΑΤΕΕ Καβάλας, ειδικότερα διοργάνωσε τη Σχολή Τεχνολόγων Χημικών Πετρελαίου και παρέμεινε όλο αυτό το διάστημα Διευθυντής της Σχολής Μηχανικών (1977-80), εξελέγη Προϊστάμενος του Γενικού Τμήματος Φυσικής – Χημείας και Τεχνολογίας Υλικών του Τ.Ε.Ι. Αθηνών (1985), διετέλεσε Ειδικός Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ για θέματα τριτοβάθμιας Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (1991-93).

Από το 1989 μέχρι το 1993 διετέλεσε Σύμβουλος του Ι.Κ.Υ. Διετέλεσε Πρόεδρος του ΤΕΙ Αθήνας από το 2002 έως το 2005. Από το Σεπτέμβριο του 2005 είναι Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων.

Επί δεκαετίες συμμετέχει ενεργά σε διάφορους συνδικαλιστικούς φορείς, με σκοπό αφ’ ενός μεν την προώθηση των αιτημάτων του Εκπαιδευτικού Προσωπικού της τριτοβάθμιας τεχνολογικής εκπαίδευσης, αφ’ ετέρου δε την βελτίωση του Status των Ιδρυμάτων. Πιο συγκεκριμένα, διετέλεσε Γραμματέας της ΕΚΑΣ (Πανελληνίου Συνδικαλιστικού Οργάνου των Καθηγητών ΚΑΤΕΕ), εξελέγη Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικού Προσωπικού Τ.Ε.Ι. Αθήνας (1988), Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικού Προσωπικού Τ.Ε.Ι. Αθήνας (1977). Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικού Προσωπικού των Τ.Ε.Ι. (1997), Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικού Προσωπικού των Τ.Ε.Ι. (2002).

Έχει συγγράψει μεγάλο αριθμό βιβλίων (Τεχνολογία Υλικών, Εργαστήρια Τεχνολογίας Υλικών, Οργανική Χημεία, Εργαστήρια Οργανικής Χημείας, Χημική Τεχνολογία, Ασκήσεις Ανόργανης Χημείας, Χημεία Καυσίμων, Βιομηχανική Χημεία, Ασφάλεια Εργασίας και Προστασία Περιβάλλοντος, Μορφές Ενέργειας, Τεχνολογία Δομικών Υλικών, Τεχνολογία Οδοντιατρικών Υλικών, Χημική Τεχνολογία, Διαχείριση Φυσικών Πόρων, σε συνεργασία με τον αναπληρωτή καθηγητή κ. Χατήρη και πρόσφατα με την επίκουρο καθηγήτρια κ. Σταθουλοπούλου.

Η ερευνητική του εμπειρία είναι σημαντική. Συμμετείχε σε περισσότερα από δέκα ερευνητικά προγράμματα, που πραγματοποιήθηκαν σε συνεργασία ΤΕΙ Αθήνας και Πανεπιστημίου στην Ανόργανη Χημεία. Η κύρια ερευνητική του εργασία αφορά θέματα εφηρμοσμένης ανόργανης χημείας. Η έρευνα διεξήχθη σε συνεργασία του Τμήματος Φυσικής, Χημείας και Τεχνολογίας Υλικών του ΤΕΙ Αθήνας και του Πανεπιστημίου των Ιωαννίνων, Τμήμα Χημείας (Καθηγητής κ. Ν. Χατζηλιάδης).

Συμμετείχε στην οργάνωση και λειτουργία (coordinator) Μεταπτυχιακού Προγράμματος με θέμα τον «Ποιοτικό Έλεγχο», που αποτελούσε συνεργασία του Τ.Ε.Ι. Αθήνας του Πανεπιστημίου του Manchester. Δίδαξε το μάθημα της Τεχνολογίας των Υλικών στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τμήματος Φ.Χ.Τ.Υ. με το Πανεπιστήμιο του Portsmouth «Environmental Engineering”. Έλαβε μέρος στη διοργάνωση μεταπτυχιακού Τμήματος με το Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων με θέμα «Επιστήμη και Τεχνολογία Υλικών». Το μεταπτυχιακό αυτό πρόγραμμα άρχισε τον Οκτώβριο του 2004 και στο πρόγραμμα αυτό δίδαξε το μάθημα της Τεχνολογίας των Υλικών.