ίων βιβλία για κάθε επιστήμη, τέχνη και επάγγελμα

 Σκοπός του βιβλίου είναι να παρουσιάσει το χρόνο, όπως τον νόησαν οι λογοτέχνες μας, με την πεποίθηση ότι, όπως τα λογοτεχνικά έργα απελευθερώνουν τη συνείδηση από τις κάθε μορφής επιβαρύνσεις και βοηθούν να σταθεί ο άνθρωπος στοχαστικά στα προβλήματα της ζωής και να τα βιώσει αισθητικά, η γνώση του χρόνου θα τον απαλλάξει από το φόβο και το άγχος του χρόνου που σκοτώνει τη ζωή και τις προοπτικές και θα συμβάλλει στο να ζήσει, σε υποκειμενικό επίπεδο, ζωή, χρονικά απέραντη.

Ακόμα και οι λογοτέχνες εκείνοι που στέκουν έντρομοι μπροστά στο χρόνο ή τον αγνοούν, μολονότι αποδέχονται την καταστροφική του μανία, όπως συμβαίνει με τον Παπαρηγόπουλο, αλλά περισσότερο αυτοί που τον καταργούν με τις πράξεις τους, θα συμβάλλουν σε μια ορθοδοξότερη αντίληψη γνώσης του χρόνου και βίωσης του, γιατί μόνον έτσι μπορεί να υπερβαθεί ο χρόνος, ως και σ' έναν τρόπο κριτικής στάσης απέναντι του, ακόμα και υπέρβασης του, διακαής πόθος κάθε ανθρώπου.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

Εισαγωγή, χρόνος και καιρός Ανθρωπος και χρόνος.
Ενότητα πρώτη, αισιόδοξη στάση απέναντι στο χρόνο
Διονύσιος Σολωμός (1798 - 1857).
Κοσμάς Πολίτης (1893 - 1971).
Αγγελος Σικελιανός (1884 - 1951).
T. S. Eliot (1888 - 1965).
Ενότητα δεύτερη, απαισιόδοξη στάση απέναντι στο χρόνο
Λαμαρτίνος Αλφόνσος (1790 - 1869).
Δημήτριος Παπαρηγόπουλος (1843 - 1873).
Κων/νος Καβάφης (1863 - 1933).
Ενότητα τρίτη, συνδυαστική στάση απέναντι στο χρόνο
Ανδρέας Κάλβος (1792 - 1869).
Αγγελος Σικελιανός.
Γεώργιος Σεφέρης (1900 - 1971).
Οδυσσέας Ελύτης (1912 - 1995).
Νικηφόρος Βρεττάκος (1911 - 1991).
Γιάννης Ρίτσος (1909 - 1990).
Κιαγιαδάκης Βαγγέλης.
Ο χρόνος στο τραγούδι.
Ενότητα τέταρτη, ο χρόνος στη βυζαντινή λογοτεχνία
Συμπεράσματα. Σημειώσεις. Βιβλιογραφία. Πίνακας ονομάτων. Πίνακας εννοιών.